Kıyı ardında ki koruluğa çekilip pürlerle döşeli serin toprağa uzanarak -gölgede serpilmiş menevşelerin sevecenliğinde- dingin kıyıları seyreylemek… Gamsızlık değildi ancak, tüm tekilliğimle hazza ermekti bu ve çok sürmezdi sefası. Sürmedi de. İşte geriliyordu yine misinam ve gülümsüyordu o çocuk, oltasına gelen ilk balığın tarifsiz sevinciyle.
